Mazdaizmde, tanrı için kullanılan bir terimdir. Mazdaizm inancında tanrıları tanımlamak için başlangıçta 'daeva' ve 'baga' kavramları kullanılmıştır. Ancak zamanla 'daeva' kelimesi yalnızca Ehrîman’ın yarattığı varlıkları tanımlamak için kullanılmaya başlanmış, 'baga' ya da 'beg' ise Ahura Mazda’yı tanımlayan bir sıfat olarak kullanılmaya başlamıştır.
Kelimenin kökü 'yeze' olup, Avesta’daki 'yazata' kelimesinden türetilmiştir. Bu kelime, Avesta’da 'benimseme' anlamına gelirken, 'eze' kökünden türetilen 'yazata' ve 'yezdan' kelimeleri 'benimsenen kişi' anlamında kullanılmaktadır. Yazata kelimesi Sanskritçede 'yacata', Pehlevicedeki 'yazat', Farsçadaki 'ized' ve Kürtçedeki 'yezdan' olarak kullanılmıştır.
Zerdüştlükte 'yazata', 'övgüye layık' anlamında da kullanılmakta olup, 6. Yeşta’da bu övgüyü hak eden ilahlardan söz edilmektedir. Ancak Zerdüştlükte 'yazata' kelimesi tanrıların yanı sıra, melekler için de kullanılmaktadır. Örneğin, her bir îmşaspende için 'yazata' kelimesi kullanılır ve bunlar için özel Yasnalar hazırlanır.
Kürtlerin Zerdüştçülük sonrası ortaya çıkan tüm inançlarını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Maniheizm, Mazdekilik, Hurremilik, Êzidilik, Yaresanilik gibi tüm Kürt inançları bu kavrama dahil edilir. Yezdanî teriminin kullanılmasının nedeni, bu inançların Mazdaizm ve Zerdüştçülüğe dayandığı ifade edilmiştir. Şerefxan Bedlîsî, 'Şerefname' adlı eserinde bu inançların tümünü Yezidi kavramıyla tanımlarken, Mehrdad R. Izady ise 'Yezdanî' biçiminde adlandırmıştır.
Izady, Yezdanîliğin bağımsız bir inanç olduğuna inanır ve Kürtlerin bu inancı melekler inancı olarak tanımladığını savunur. Yezdan kelimesi, Mazdaizmde tanrılar ve Zerdüştçülükte melekler için kullanılmış olsa da, Izady bunu genel bir tanrı terimi olarak ele alır. Ahura Mazda'nın altı yardımcıdan (îmşaspend olarak adlandırılanlar) başka tüm tanrılar için 'yezdan' sıfatı kullanılır. Izady'ye göre, Yezdanîlik inancından günümüze yalnızca üç kol ulaşabilmiştir. Izady, Êzidiliği Yezdanîliğin bir kolu olarak kabul ederken, ikinci kolu Kürt Aleviliği olarak tanımlar ve bunun, genel Alevilikten merasim, ibadet ve ritüelleriyle farklı olduğunu belirtir. Üçüncü kol ise Yaresanilik olarak kabul edilir.